środa, 31 października 2012

Najpiekniejszych chwil... - Candy

"Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same."



 Podoba wam się ten tryptyk? może być wasz:)

Postanowiłam zrobić Candy z okazji? Pierwszej rocznicy ślubu. tak więc zabawa trwa do 3.12.2012

zasady są chyba jasne - ale przypomnę:


- proszę zostawcie komentarz pod postem,
- banerek podlinkowany do mnie umieśćcie u siebie na blogu,
- zacząć obserwować bloga / lub polubic na FB:)
Osoby nie posiadające bloga proszę o pozostawienie adresu mejlowego lub polubienie na FB
 Zapraszam:)

Święta, święta.. Kartkowo

Czas już na kartki świąteczne, tak wiem powinnam się wstrzymać do po wszystkich świętych... no ale dziś mnie naszło...




wtorek, 30 października 2012

Cuda

Programista: Ten laptop tak wariuje, czy myszka bo jest pogryziona
Żona Programisty: a kto ją pogryzł?
Programista: no chyba nie ja, nie Ty, zastanów się... dzieci
Mały Programista: Nie, nie eci bam...

cuda, jak nie dzieci to kto pogryzł myszkę?


zegarek

Za oknem wielka zawieje... śnieg sypia... a Żona z Teściowa Pragromisty jadą autobusem...
Żona Programisty: chodź pójdziemy zobaczyć nowy dworzec... o 16.00 jest wielkie otwarcie, a potem skoczymy na il. sokolską i bedzie bus do domu wiec nie bedziemy musiały się przesiadac...
Teściowa Programisty: (sprawdza godzinę) no ok, za 10 min będzie 16.00 wiec wysiadajmy.
I wysiadły z ciepłego autobusu, na zawieje śnieżna...
Teściowa Programisty: chodź pójdziemy kupić jeszcze bilet...
Żona Programisty: (czeka przed sklepem, zagląda na komórkę i widzi godzinę...) Czy moja szanowna mamusia przestawiła sobie zegarek, po zmianie czasu????
Teściowa Programisty: ups.... ( i wróciły na przystanek autobusowy i sterczały na tym zimnie...)

***

Czy wiesz że:
"W Malezji kąpią niemowlaki w piwie, by uchronić dzieci przed chorobiami'

piątek, 26 października 2012

gadu gadu gdy się spi;)

To, że Programista programuje to jest normalne;) bywa, że go budzę i w odpowiedzi na to "ale ta funkcja nie będzie tak działać" przyzwyczaiłam się;):)

Ale nigdy nie myślałam, że ja przez sen potrafię prowadzić (prawie) normalny dialog:
Programista: (wchodzi w nocy do sypialni ja już od dłuższego czasu wtulona w poduszkę)
Żona Programisty: Zostaw go!
Programista: Kogo???
Żona Programisty: Kotka
Programista: Jakiego kotka??
Żona Programisty: Normalnego

Programista: A gdzie ten kotek???
Żona Programisty: na komodzie
Programista: i co ten kotek tam robi?

Żona Programisty: SIEDZI CIULU ! (i odpłynęłam)


ciekawe kiedy pujdę przez sen pogłaskać owego kotka?;>

Kłamczuszek...

Żona Programisty: co robi czekolada w szafie z ubraniamu?
Mały Programista: mama, nie, tata am...
Żona Programisty: chcesz mi powiedzieć, że tata jadł czekoladę w szafie...?
Mały Programista: taaa, mama nie am..
Żona Programisty:... na pewno tata jadł tą czekoladę w szafie? (mając przeszywający wzrok)
Mały Programista: no, nie... ja am...
Żona Programisty: dla czego jadłeś ja w szafie?
Mały Programista: Ja am, mama nie aj omby*. Mama ocham! (i przytulił się mocno i dał całuska)


*omby = ząbki


czwartek, 25 października 2012

Poligon

Dzięki wczorajszym urodzinom- mieszkanie przestało być mieszkaniem - stało się poligonem:
generał Mały Programista
 ajejeje - żołnierze
ołk - czołk

wtorek, 23 października 2012

Mały Programista ma urodziny - wspomnienia;)

To już 4 lata (!) Jak ten czas leci 24.10.2008... dalej pamiętam jak dowiedziałam się że jestem w ciąży.
Pierwszą osobą oczywiście był Programista - oczywiście jak zawsze Żona Programisty zabłysneła romantyzmem i przekazała tą informację przez komunikator: gadu-gadu... (teraz uważa to za porażkę:P)
 kolejną osoba była wychowawczyni:
Wychowawczyni: Dziś dzwonie do rodziców!
Żona Programisty: (przychodzi sama do klasy gdzie siedzi Pani wychowawczyni) Może Pani dziś nie dzwonić do mojej mamy?
Wychowawczyni: a czemu to?
Żona Programisty: a bo czeka mnie poważna rozmowa...
Wychowawczyni: A co w ciąży jesteś (śmiejąc się)
Żona Programisty: (moja mina chyba powiedziała jej wszystko) ...
Wychowawczyni: ok, to daj znać jak ci poszło... mój nr telefonu już masz...

Przekazywanie tej informacji mojej mamie, nie obyło się bez krzyku.
Żona Programisty: Mamo... jestem w ciązy...
Teściowa Programisty: CO!? JAK MOGŁAŚ TAK MNIE ZAWIEŚĆ!!! CO Z MATURA!!!!
Żona Programisty: No chyba ją zdam.
Teściowa Programisty: NIE ODZYWAJ SIĘ DO MNIE!!!!
(Tydzień trwało to milczenie - nic się nie odzywała... jak by mnie w domu nie było, po 7 dniach)
Teściowa Programisty: Przyjdź zjeść zupę... musisz się teraz dobrze odżywiać...
Później już wszystko toczyło się po mojej myśli... matura zdałam będąc w 4 mies. mały strasznie kopał na maturze ustnej z polskiego... nie mogłam się skupić na swojej prezentacji.

Poźniej przyszedł poród. oczywiście Żona Programisty powiedziała że nie zamierza rodzić w Jastrzębiu tylko w Katowicach... wiec była zmuszona pojechać 60 km do szpitala.
Żona Programisty: Kochanie wody mi odeszły...
Programista: ok, tylko maila skończę pisać. ok?
Maiłam nadzieję za bardziej go to ruszy:P:P
Żona Programisty: (spakowała torbę oczywiście nie była przygotowana na rodzenie:P, Programista poszedł się kąpać w tym czasie.) Kochanie możesz wyjść z wanny? mam skurczę co 10 min. wypadało by już jechać...
Programista: ok, już wychodzę...
Wsiadając do samochodu: skurczę były już co dwie minuty... mgła była taka że nie było nic widać na wyciągnięcie ręki... ale dalej twardo trzymałam się wersji, że jedziemy do Katowic. jechaliśmy ponad godzine... maksymalna osiągnięta pędkość to było 75km/h.
Dojechaliśmy. 21.30 Szpital Kolejowy: badania, podłaczenie do maszyny... skurczę minimalne wykazało(?) a mnie rozrywało... niestety dopadły mnie skurcze krzyżowe. ale tu się prawie nic nie dzieje - stwierdziła położna... rozwarcie na 3 palce. poł godziny poźniej były już 5... więc mimo że skurcze były nijakie to jednak wszystko szło maga szybko - tak mi się wydawało... później do 4 rano męczyłam się... Biedny Programista dał jednak radę, dzielnie siedział ze mną pod prysznicem... lejąc wrzątek na mój krzyż. Nie wiele pamiętam z okresu samych narodziń: drzemałam między parciami... jednak do tej pory Programista Przypomina mi że miałam na tyle świadomy umyśl:
Położna: Widać już główkę.
Żona Programisty: widzę, widzę...
Położna: (konsternacja) jak to?
Żona Programisty: widzę w szybie...
5.48 urodził piękny śliczny mój mały maluszek:) Mój pierworodny:)
czyż on nie był sliczny?:):):) taki mały, bezbronny...

a teraz takiego kochanego łobuziaka:)

Ps. Prezent jednak nie będzie wymarzony nie niestety mama nie znalazła: Igło bum bum bum blam blam acio (wojskowy śmigłowiec ze światełkami):):):) 

A jako, że jednym z zaleceń logopedy było zadawać jak najwięcej pytań będzie gra Zgadnij kto to?:)
tak, tak... wyrodna matka nie spełnia marzeń tylko cały czas o jednym;P

 


poniedziałek, 22 października 2012

Tran

Programista: nie dobra ta ryba... za mało tłusta.
Żona Programisty: specjalnie wzięłam najchudsza makrelę...
Programista: ale jak makrela jest tłusta, to nie ma w niej tranu.
Żona Programisty: w makreli tran? jezeli już to troszkę i bardzo mało...
Programista: cicho jest tran i koniec...


***
Zabieg przełożony na 20 grudnia. Próbowałam się umówić na inny termin do innego szpitala: termin na UWAGA! Najbliższy... kwiecień 2013 

sobota, 20 października 2012

dziś nię bedzie śmiesznie...

Dołek. Chyba tak mogę nazwać obecny stan mojego umysłu... Przesunięcie zabiegu mnie dobiło...spowodował że coś we mnie pękło...
Mały Programista jest tak wspaniałym dzieckiem... grzeczny, przytulaśny, radosny... a ja nie potrafię mu pomóc! To już nawet nie chodzi o to że on nie mówi w naszym języku... stara się! ale nie może... wada słuchu się pogłębia / badania słuchu wychodzi coraz gorzej/... i jest to coraz bardziej zauważalne... dziś będąc poza domem rozmawiając z Programista - Mały Programista chciał że mną porozmawiać przez telefon. Nie zrozumiałam Nic(!) co do mnie mówił... a przecież to co chciał mi przekazać... umiał powiedzieć... coraz częściej nie wiem co on ode mnie chce... łamię zasadę / ćwiczenie i proszę żeby mi pokazał co chce... bo jego słowa się zmieniają... i to na gorsze...
Jeszcze rozmowa z wychowawczynią która potwierdziła moje obserwację. Mały Programista nie chce się bawić z dziećmi... woli sam się bawić, zawsze jest na uboczu gdy dzieci mają czas dla siebie... a dzieci też nie bardzo chcą się z nim bawić... bo go nie rozumieją... widzę to na placu zabaw jak się izoluję... jedyna zabawa w jaką potrafi się z dziećmi bawić to w ganianego (bo tu nie musi mówić) inne zabawy nie wchodzą w grę...
Boję się, boję się coraz bardziej o jego psychikę - on jest wrażliwym dzieckiem - że się odizoluje, zamknie w sobie... tak bardzo chciałabym mu pomoc! bardzo mi go żal!


piątek, 19 października 2012

Olewka;)

Zauważyłam, że Mała Programistka kocha mamę tylko jak ta coś je... w tedy nawet przy raczkuje do mamy... uśmiecha się do niej... i jak jej nie dać amciu?

***

Żona Programisty: Coś ty zrobiła!?!?!? Jestem już na ciebie bardzo zła!!! (po zdemolowaniu kolejny raz mieszkania).
Mała Programistka: Pa-pa (spojrzała na mamę, usmiechneła się i sobie poszła) [tak się olewa matkę!]

***
Jak mam nie kochać tego potwora?  przecież Ona jest jak Ja:D:D:D

czwartek, 18 października 2012

CH*J BY TO STRZELIŁ!

No wiec, 7.30 pojawiliśmy się w szpitalu - pełni energii, zdrowi. Sto tysięcy papierów do wypełniania, po 4,5 godziny dostaliśmy łóżko (dziecko dopiero w tedy mogło coś zjeść) wiadomość od Pani dr "Jutro zabieg - wycinanie 3 migdała i drenaż... przy okazji badanie, oglądanie gardła, uszu, nosa, mierzenie temperatury (36,2stopnie).. badanie sluchu które wyszło oczywiście źle... dzień poświęcony w całości Małemu Programiście - graliśmy w gry, czytaliśmy książeczki, jeździliśmy autami.... godzina 17.20 pojawiła się gorączka, godzina 18.00 przychodzi anestozjolog - przykro mi jutro zabiegu nie będzie - złe badania morfologii... w tym krzepliwość (o dwa razy zaniska) 18.30 laryngolog - badanie - powoli zaczyna się dziać coś w gardle! Antybiotyk już przepisany... Od razu wypis i kolejny termin umawiamy w poniedziałek... (czyli za min. 6 tyg znów się pojawimy w szpitalu)... 
z jednej strony jestem załamana... jednak z drugiej strony dobrze, że tak się stało, bo mogło by się stać tragedia...

środa, 17 października 2012

stresik?

Już godziny dzielą nas od wizyty w szpitalu z Małym Programistą... nie myślałam ze dopadnie mnie stres... ale jest... pół roku czekania na zabieg wycięcia trzeciego migdała... który wedle lekarzy może powodować niedosłuch który powoduje problem z mówieniem...

Naszczęscie Mały Programista nie boi sie szpitali naszczęscie... ale to zasługa mamy... mama miała dobrą metodę "jak bedziesz nie grzeczny to nie pujdziemy do szpitala;P" - Każda metoda jest dobra. Prawda?

poniedziałek, 15 października 2012

3 tygodnie - 3 kg w dół - troszkę reklamy nie zaszkodzi:)

Dziś będę reklamować - od kilku dni zastanawiałam się czy napisać post promujący jednak bałam się żeby to nie były puste słowa - jednak weszłam na wagę. I szok!

Już dawno wymarzyłam sobie, że chce wyglądać jak z przed obu ciąż... próbowałam diety, ćwiczenia, jednak nie potrafiłam być konsekwentna, teraz wszystko idzie w dobrą stroną!
Powiem nawet, żeby byłam na początku podekscytowana, potem z nastało zwątpienie... byłam świadoma swojej nie konsekwencji i brakiem kontroli nad mną... e-konsultacja z dietetykiem mnie nie przekonywała - a na konsultacje osobiste to było by za daleko mimo, że z Katowic do Wrocławia jest autostrada... ale dałam sobie szanse... pierwszym krokiem było wprowadzeni zmian żywieniowych a nie od razu dieta...  zrezygnować z cukru do herbaty, soli do pomidora, makaronu pełnoziarnistego... o zdrowe żywienie może być dobre! i nie mowie tego żeby zareklamować! na chwilę obecną zrezygnowałam już całkowicie z soli... wyobrażacie sobie jajko bez sobie?! moze być PYSZNE!!!
Kolejny etap dieta! Przygotowana wedle moich i Programisty upodobań! i Nie muszę gotować dwóch obiadów... do mojego trybu życia (nocnego trybu życia) i co najważniejsze:P:P mogę jeść ciasto (raz w tygodniu):P:P:P (niekoniecznie przesolone). nawet przepis na rybę która tak rzadko się u nas pojawiała teraz jest u nas wyczekiwanym posiłkiem;) jedyny problem to zamało makaronu:P ale i tak pojawia się go trochę.

Na chwile obecną 3 kg w dół:)

Tak więc jeżeli jesteście zainteresowane to polecam:

 


* Artykuł nie jest artykułem sponsorowanym.

Nowy domownik / Słone???

W domu Programistów pojawił się nowy mieszkaniec:
Mały Programista nazywał ją/jego INEK (chyba nie jest to nowością):

Kolejnym wyczynem Żony Programisty jest wyczyn przy wypiekach: udało wam się przesolić ciasto?! No właśnie dziś pełna entuzjazmu postanowiłam upiec ciasto ze śliwkami. przyszykowałam ciasto, Mały Programista pomagał układać śliwki na nim, a mama wstawiła do piekarnika... po 40 min wyciąga pięknie pachnące ciasto. słone!? ups! zamiast pół szklanki cukru dała pół  szklanki soli... mniami...
Programistę bardzo to rozbawiło i nawet napisał o tym na swoim nowym blogu - adrael.blogspot.com.

środa, 10 października 2012

Potwór Rozpierduchy

Pamiętacie post o Małej Programistce która zmusza rodziców do remontu? Mała dalej się nie poddaje i chce nam udowodnić że jest potrzebny.

Żona Programisty postanowiła iść do kibelka w momencie gdy Mała Programistka została w pokoju na podłodze. Młoda w tym czasie próbowała stawać przy łóżku.
Nagle trzask! jak by się świat kończył.
wyskakuję z "toiletu" z pędkością swiatłą.
SAJGON!!! (nie będę cytować słów które przeszły mi przez głowę - cenzura musi być)
suszarka do prania na podłodze! telewizor na podłodze, gablota soi oparta na drugiej ścianie...
Oczy wyszły mi na wierzch.
w całym tym bałaganie poszukuję małej programistki... ! Nie płacze...
Patrzy na mnie swoimi pięknymi niebieskimi oczkami... uśmiech ma wielki! i bawi sie - paluszkiem kręci kółeczko od suszarki! I pieknie zaczeła "gadać" bababapapapapabababa... UF nic jej nie jest...!!!
dochodzi do mnie: TELEWIZOR!!! Programista mnie zabije!!! podnosze... kładę na komodzie (pięcioszufladowej) przekładam kable... w myślach: kochany telewizorku działaj!!! no działaj!!!! no już teraz zaraz działaj!!! Nie działa... załamanie podnoszę suszarkę. zabieram rozpierduchę do łóżeczka. siadam na kanapie na przeciw telewizora... zaczynam pisać sms'a do Programisty: Kochanie, stał się wypadek... mała zrzuciła telewizor. niedziałą... już mam nacisnąć WYŚLIJ. ale ostatnie spojżenie na TV. Kabel!? podchodzę do telewizora. w głowie " Każde urządzenie elektryczne podłączone do prądu działa lepiej!"
JEST!!!!! DZIAŁA!!!! chwytam za telefon: Młoda zrzuciła telewizor, ale działa. Na odpowiedz nie trzeba było czekać dłogo.dzwoni telefon a na wyświetlaczu pojawia się Programista.

***


środa, 3 października 2012

Katar

Żona Programisty: Mała programistka ma straszny katar zawsze rano... a w dzień wszystko ok...
Programista: No bo w nocy zawsze tak jest, że katar jest większy, bo wiesz jak leżysz to on leci z nosa... a jak stoisz to spływa do stóp.
Żona Programisty: ...
Teściowa Programisty: ... , tak i wypływa stopami... poci się ten katar.

wtorek, 2 października 2012

Nowa firma nowe inspirację

Dostałam jakiś czas temu zlecenie na przygotowanie loga,dla pewnej firmy, a oto co powstało:

Przy okazji powstał baner:

jak wam się podoba?